سلام خدمت روی گل تک تک جادوگرا و ساحره های حاضر و ناحاضر در جمع.
بیشتر از دو سال و نیم از روزی که برای اولین بار وارد این سایت شدم میگذره. روزی که خیلی اتفاقی با دیدن یک پست تو اینستاگرام آدرس سایت رو پیدا کردم و طبیعتا با کله به سمتش هجوم آوردم.
از اون روز اتفاقات زیادی برام افتاده ولی از نوشتن بگیر تا برد و باخت و غم و شادیش همشون برام لذت بخش بوده.
اونقدر کنار هم تو این سایت نوشتیم و گفتیم و خندیدیم که دیگه شده بخشی از هویتمون! شخصیت هایی رو خلق کردیم که طوری تو اعماق وجودمون جا گرفتن که دیگه قابل جدا شدن نیستن.
یه بار تو یه همچین تاپیکی یه نقل قول از لینی آوردم وسط که گفته بود، این سایت جادویی داره که هر چقدر هم که تصمیمت واسه رفتن جدی باشه بازم برت میگردونه.
برای من این فقط یک جادو نیست. عشقه! عشق به تک تک تاپیک ها و نقطه به نقطهی این جهان جادوییه که برامون ساخته شده. هر چقدر بخوام برم بازم این حسم میتونه جلوم رو بگیره و حتی شده با چک و لگد سر جام بنشونه.
خیلی ها بودن که اومدن و رفتن و شاید الان تنها یادگاری که از جادوگران براشون باقی مونده، یه لینک بنفش شده باشه. ولی برای من حتی اون لینک هم مثل یه دروازه بزرگ و نورانی به سمت یه دنیای دیگه به نظر میرسه. با توجه به شناختی که از خودم دارم، میتونم به خودم این قول رو بدم که هیچوقت نمیتونم اینجا رو ترک کنم. پس فکر کنم چیزی که بیشتر از هر چیزی الان میخوام اینه که عمر این جهان بیشتر و بیشتر بشه و خانوادهی جادوگران هم هر چقدر که امکان داره بزرگتر!
خب دیگه، سرتونو درد نیارم!
جادوگران عزیزم، ممنون که همچین خاطرات خوشی رو برامون رقم زدی.
بیستمین چرخشت دور خورشید مبارک!