بلاتریکس یکی یکی بچه ها را از دیگ بیرون می آورد اما بچه ها که گویی درون دیگ خیلی بهشان خوش می گذشت، از پشت سر بلاتریکس دور می زدند و دوباره می رفتند توی دیگ.
کتی: قاقاروووو! قاقارو رو درش بیار!
بلا: کتی یه بار بهت گفتم! قاقارو این تو نیست! هی! من مگه تو رو یه بار در نیاوردم؟!
و یک بچه را برای چندمین بار از درون دیگ به بیرون پرت کرد اما بچه بلافاصله برگشت توی دیگ.
-اینجوری نمیشه. باید یه فکره اساسی بکنیم.
فنریر این را گفت و در دیگ را بست.
-کسی برای جداسازی بچه ها پیشنهادی نداره؟
کتی:قاقارووو
رودولف: من یه پیشنهاد...
اما حرفش با کفگیری که بلاتریکس توی صورتش کوبید ناتمام ماند.
دیزی: من! من! من یه پیشنهاد دارم! من میگم باید یه کشیش بندازیم توی دیگ تا از بچه ها اعتراف بگیره! اونایی که به گناهشون اعتراف می کنن بچه های خوبی ان پس اونا رو میفرسته بیرون و ما هم بلافاصله بچه های خوبو از ون میندازیم بیرون تا نتونن برگردن تو دیگ!
ملانی: فکره خوبیه ولی...
فنریر: آخه تو این وضعیت کشیش از کدوم قبرستونی بیاریم؟ تو اینجا بین ما کشیش می بینی؟!
دیزی: راست می گیا، از این زاویه بهش نگاه نکرده بودم!
کتی: قاقاروووو
ملانی: فهمیدم! بهترین کار اینه که یه کشیش قلابی بفرستیم اون تو! یه نفر از خودمون رو!
فنریر: ولی کی؟ یه نگاه به دور و برت بکن! بین ما هیچکس کوچک ترین شباهتی به یه کشیش نداره!
دیزی که ناگهان فکری به ذهنش رسیده بود، با نگاهی موذیانه جواب داد: انقدر مطمئن نباش!
ملانی: تو ام داری به همون چیزی که تو ذهنه منه فکر می کنی؟
کتی: قاقارووو
فنریر: فکرشم نکنین! من کشیش نمی شم!
یک ربع بعد:
ایوا: به به! چه کشیش برازنده ای! چه عبایی! چه صلیبی! عجب مویی!
ملانی:ایوا! کلاه گیس فنریرو از دهنت دربیار! دیزی، تو واقعا فکر می کنی اون کلاه گیس باید روی سرش باشه؟ آدمو یاده قاضیا میندازه.
دیزی: معلومه که باید باشه! اصلا یه معنویت خاصی به چهره ش داده.
بلا: خب دیگه کافیه. باید زودتر کار رو شروع کنیم.
فنریر: من تنها اونجا نمی رم.
بلا: نه پس فکر کردی ما تو رو تنها اون تو می فرستیم؟ من خودم باهات میام تا مطمئن بشم کارتو درست انجام می دی.
هکتور: منم میام. حضور یه آدمه متخصص اونجا لازمه.
بلا: خیله خب! فقط ما سه نفر! کسه دیگه ای باهامون نمیاد.
و این چنین شد که هر سه نفر بالای سر دیگ ایستادند و آماده رفتن بین یک گله بچه ی خوب و بد و جدا کردنشان شدند. اما قبل از آنکه فرصت کنند در دیگ را باز کنند، کتی جلویشان را گرفت و به پای فنریر افتاد:
-فنریر! قاقاروی منو پیدا کن و از اون جهنم درش بیار! من قاقارومو اول از مرلین، بعد از تو می خوام!
-بااشه! بااشه! کچلمون کردی تو!
بلاتریکس دوباره در دیگ را گرفت و آن را باز کرد اما...
بلاتریکس، هکتور، فنریر و کل ملت مرگخوار با دیدن صحنه ی درون دیگ دهانشان از تعجب باز ماند و خشکشان زد!
نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر
(ادامه ی داستان رو برای بچه ها گفت)
