خلاصه: یکی از گیاه های مورد علاقه لرد، عاشق گیاه دیگه ای می شه و در اثر پیوند این دو تا، درخت عجیبی وسط گلخانه بوجود میاد.
درخت میوه های رنگارنگی داره و ادعا می کنه هر کسی که از میوه هاش بخوره به مدت یک ساعت به یکی از آرزوهاش می رسه. ولی برای بدست آورد میوه باید هر کاری درخت می خواد براش انجام بدن. درخت هم از فرصت استفاده می کنه و براشون هفت خوان طراحی می کنه!
در این مرحله، بعد از مقداری ضرب و جرح لرد سیاه، دستور می ده که برای لرد، زن بگیرن.بلاتریکس همه داوطلب هارو کنار زد و فقط خودش موند. اما...


_ولی ما قصد ادامه تحصیل داریم!

با این سخن لرد، مرگخواران سر هایشان را بالا آوردند و با تعجب به لرد و بلا زل زدند.
بلا که چشم هایش از شدت غم میپرید، به سمت لرد برگشت و با مظلوم ترین حالت ممکن شروع به صحبت کرد._ارباب من! آیا من رو نمی پسندید؟

لرد که بین دوراهی عجیبی قرار گرفته بود، باید بین ناراحت شدن وفادار ترین یارش و ازدواج با وفادار ترین یارش، یکی را انتخاب میکرد.
البته، فکر نکنید که لرد از ناراحت شدن مرگخواری ناراحت میشد؛ حتی اگر وفادار ترین می بود! بلکه بلا تنها مرگخوار بدرد بخورش بود و او نمیخواست که آن یکی را هم از دست بدهد._خیر بلا، بنده علاقه ای به ازدواج ندارم. اون هم بخاطر یک درخت که حتی معلوم نیست راست میگه یا نه!

بلا که کمی از شدت ناراحتی اش کم شده بود، دوباره مظلوم شد._حتی به خاطر من ارباب؟
_خاله تو تلا میتوای اددواد تنی؟ من تولو دوشد دالم.

این کوین کارتر، بچه کوچکی بود که بلاتریکس را خاله بلا صدا میزد! بلا که نمیخواست دست لرد بهانه ای بدهد سریع جواب کوین را داد._آخه کس دیگری، مناسب با شرایط ارباب، پیدا نشدند.
_چرا! هست که! مثلا دوریا... هم اصیله، هم خوشگله، هم لایقه، هم اسلایترینیه، هم پر ابهت... البته ایزابل هم هست ولی اون سنش کمه.

هکتور دوباره شروع به مزخرف گفتن کرده بود! آخر وقتی بلا به این درشتی آنجاست، دوریا باید همسر لرد میشد؟ بلا عصبی به هکتور نگاه کرد و در همان حال، هکتور، از ترس و بدون دخالت بلا، بیهوش شد.

دوریا با وقار جلو آمد. _این افتخار بزرگیه که همسر ارباب بزرگ بشم.
_ولی سرورم!
_کافیه بلا... باید فکر کنم!

چند دقیقه بعد...

لرد سیاه وارد سالن عمارت ریدل شد. بلا که در این چند دقیقه، به اندازه یک سالش استرس کشیده بود، با دیدن لرد به سرعت سرپا شد.
لرد روی صندلی مخصوصش نشست.
_خب... بنده فکر کردم و تصمیم گرفتم... از اون جهت که... هم بلا و هم دوریا دارای ویژگی های خوب برای همسری بنده هستند... برای انتخاب همسر برای بنده، یعنی لرد سیاه، مسابقه ای بین دوریا و بلاتریکس شکل میگیره... و داوران مسابقه، مروپ گانت و مارولو گانت هستند.


_____________________________________
اگر جایی ایرادی دیدین جغد بدین درست کنم.
لطفا چیزی رو به خودتون نگیرین و بر نخوره.من یه تازه واردم به هرحال.

در چهره هیچ یک از مرگخواران اثری از قصد برای داوطلب شدن دیده نمی‌شد.
بلاتریکس که خیالش از رقبای احتمالیش راحت شده بود، با لبخند به سمت لرد سیاه برگشت.
جلال و جبروت لرد سیاه نفس را در سینه اش حبس کرد.
اصلا مگر سعادتی بالاتر از همسر لردسیاه بودن هم در دنیا وجود داشت؟ خیر و بلاتریکس در یک قدمی این سعادت ایستاده بود که صدای هکتور، حباب افکار او را ترکاند.
-من که مونث نیستم حقیقتا و قصد دخالت هم ندارم. اما این حشره آبی سوال خوبی رو مطرح کرد. رودولف چی پس؟

بلاتریکس نفس عمیقی کشید. لبخندی به لرد سیاه زد و به سمت هکتور برگشت و با هر کلمه، یک قدم نیز به جماعت مرگخوار نزدیک تر شد.
-رودولف کو؟ شما رودولف می‌بینین؟ اگر می‌بینید که بگید من هم در جریان باشم. کو؟ ها؟ جواب بده دیگه! این پرونده رودولف...

پرونده ای را از ناکجا آباد بیرون کشید به سینه هکتور که در یک قدمی اش بود، کوبید!
-تاریخ آخرین ورودش رو ببین! ایناهاش! دیدی؟ دو سال و یک ماه و سی روز گذشته!

سپس مرلین را از حلقه مگخواران پیش رویش به سمت خودش کشید.
-اصلا شما بگو! شما که دیگه مرلینی! کی از شما بهتر؟ آیا همسری که دو سال و یک ماه و سی روزه که مفقود الاثره، همسر محسوب میشه؟!

و بدون منتظر ماندن برای پاسخ مرلین، ادامه داد:
-هی وایسادین ایرادات الکی می‌گیرید! انگار من برای خودم می‌گم!

نفس عمیقی کشید.
-با این که در این دنیا سعادتی بالاتر ار همسر لرد سیاه شدن وجود نداره و این آرزوی قلبی هر دختریه که این سعادت نصیبش بشه، اما من فقط یه ذره بخاطر خودم میگم. بقیه اصرارم بخاطر اربابمونه....

و مجددا لبخندی به لرد سیاه زد.
می‌خوام اربابمون به آرزوشون برسن و برای این کار، جلب رضایت درخت رو لازم داریم و اینم شرط درخت بوده! الان شما به من بگین که آیا شما نمی‌خواین خوشحالی اربابمون رو ببینین؟

بلاتریکس سخنرانی موثر و جامعش را با این سوال به پایان رسانده و جای هیچ عذر و بهانه ای برای مرخواران باقی نذاشته بود.

-ولی ما قصد ادامه تحصیل داریم!

لینی، بدون اینکه تکانی بخورد، در هوا ثابت ماند که این پدیده به اندازه کافی عجیب و غریب بود تا باری دیگر مرگخواران در شوک فرو بروند.
به هر حال فکر و خیال همسر لرد شدن، قدرت‌هایی فراتر از فیزیک جادویی، به مرگخواران مونث داده بود!

- ارباب! به نظرتون من تمام ویژگی‌هایی که بلا گفت رو ندارم؟! حتی بیشترم همـ...

ناگهان میان صحبت‌هایش، توده‌ای از هوا لینی را به جایی پرتاب کرد... که خب کسی هم نفهمید کجا!

- بلا؟! چرا تو صورتمون فوت کردی؟!
- من؟ مـ... آها! مژه افتاده بود رو صورتتون!

لرد، مرگخواران، لینی پرتاب شده، پلاکس پس افتاده که حالا با این حرف بلاتریکس چند لحظه بیدار شده بود؛ به بلاتریکس خیره شدند.
حتی مرلین هم به این فکر می‌کرد که بلاتریکس قرار است چه جوابی بدهد!

میان سکوت مرگبار مرگخواران، بالاخره باتریکس به حرف آمد.
- نه راستش یه مژه از یه جایی داشت میوفتاد که شاید برای لینی بود. نزدیک بود بیاد رو صورتتون. منم فوتش کردم بره. من خیلی حواسم بهتون هست! حتی نمی‌ذارم یه مژه بیوفته رو صورتتون؛ چه برسه به زخم و درد و ناراحتی!

بلاتریکس بعد از اینکه لرد سرش را چرخاند، به مرگخواران نگاه کرد و با حرکت لب‌هایش گفت:
- براتون آرزو می‌کنم که دیگه کسی داوطلب نشه.

پلاکس بطور کاملا ناگهانی احساس کرد که فرصت بسیار مناسبی برای ابراز وجود است.
جلو پرید و گفت:
- البته این که بانو بلاتریکس در حال حاضر متاهل هستن هم نکته ایست حائز اهمیت.

کلمه حائز اهمیت، برای پلاکس بسیار سنگین بود و بعد از ادای این کلمه لرزه ای بر اندامش افتاد و ییهوش نقش بر زمین شد و همین یک فرصتی را که در کل عمرش به دست آورد بود از دست داد.

البته شرایط اینطور نشان می داد که اگر از دست نمی داد هم بلاتریکس بلایی سرش می آورد که از دست بدهد.

بلاتریکس خیالش از بابت رقیب ناخوانده راحت شد.
- ارباب... وقتی زندگی مشترکمون رو شروع کنیم همه چی مشترک می شه. موهامون هم می تونه مشترک باشه. همیشه اونقدر نزدیک به هم راه می ریم که کمی از موهای من روی سر شما باشه و خوشگل بشوید.

لرد سیاه به فکر فرو رفت که آیا چند شاخه مو ارزش به اشتراک گذاشتن زندگی اش با بلاتریکس را دارد یا نه. گذشته از این، موی فر هم اصلا به او نمی آمد.

همه در افکار خودشان غرق بودند که لینی با ناز و عشوه بال زد و جلو رفت و درست در مقابل چشمان لرد سیاه، بال زنان روی هوا ثابت ماند.

- چته؟ چرا با لبخندی ابلهانه به ما خیره شدی؟

مرگخوارا که تا به حال بلاتریکس رو این‌چنین به خود رسیده ندیده بودن، پقی می‌زنن زیر خنده. البته نه از این نظر که بلاتریکس مسخره یا زشت شده باشه، خیر. فقط از شدت تعجب این حرکت سخیف ازشون سر می‌زنه که با چشم‌غره‌ای که بلاتریکس می‌ره همه‌ی خنده‌ها رو لب‌ها خشک می‌شه. به جز لبخند بلاتریکس که با نگاه به لرد مجددا سرجاش برمی‌گرده!
- سرورم بریم؟
- بریم؟ کجا بریم؟ ما جامون خوبه.

لرد ضمن گفتن این حرف، کمی خودشو تکون می‌ده و بیشتر تو پشتی گرم و نرم مبلش فرو می‌ره.

بلاتریکس با ایما و اشاره سعی می‌کنه به مرگخوارا بفهمونه که شما به لرد توضیح بدین، اما مرگخوارا همچنان چهره‌ی بلاتریکس رو هضم نکرده بودن و حالا سوال دیگه‌ای هم به جمع پرسش‌هاشون اضافه شده بود. این که بلاتریکس کی و چطور با این سرعت موفق شده بود این‌چنین به خودش برسه؟

اما الان وقت این سوالات نبود. حداقل برای بلاتریکس نبود.
بلاتریکس دوست داشت چوبدستی بکشه و بابت سرپیچی، چندین مرگخوار رو مورد شکنجه قراره بده، اما حس می‌کنه پروانه‌ی روی موهاش چندان محکم سرجاش نایستاده و با این میزان از خشونت ممکنه بیفته و بهتره ظاهرش رو حفظ کنه.

بنابراین دوباره رو به لرد می‌کنه.
- بریم ازدواج کنیم سرورم؟

لرد با بدخلقی چهره در هم می‌کشه.
- ازدواج چیست؟ ما دنبال همسر می‌گشتیم. هم‌سر! که سرمون رو باهاش شریک بشیم. به نظرمون می‌تونیم کمی از موهای سر بلاتریکس رو قرض بگیریم و مطمئن باشیم برای سر خودش هم مویی کم نمیاد.

دست‌های مرگخواران یکی پس از دیگری بابت شکست در پیشبرد موضوع بر سرشون کوبیده می‌شه!

لرد سیاه سخت به فکر فرو رفتند.
-همسری که بهش علاقه مند باشیم... همسر مورد علاقه ما... یعنی همسر مورد علاقه ما چه ویژگی هایی داره؟!

-اصالت سرورم... مهمه!

لرد سری تکان دادند... اصالت مهم بود.

-زیباست سرورم... مهمه!

باز هم موافق بودند.

-لایقه سرورم... مهمه!

البته که مهم بود.

-ابهت سرورم! همسر شماست به هر حال... مهمه!

البته! همسر لرد سیاه باید مایه سربلندی او باشد.

-اسلیترینی بودنش هم می‌تونه ارزش افزوده‌اش باشه!

به نظر لرد سیاه ویژگی های همسر مورد علاقه خود را یافته بودند.

-بلا! چه خوب ویژگی های همسر آینده ما رو می‌دونستـ...

و با دیدن بلاتریکس در دو قدمی خود، حرفشان را فراموش کردند.
-من حاضرم سرورم... بریم؟!

خلاصه:

یکی از گیاه های مورد علاقه لرد، عاشق گیاه دیگه ای می شه و در اثر پیوند این دو تا، درخت عجیبی وسط گلخانه بوجود میاد.
درخت میوه های رنگارنگی داره و ادعا می کنه هر کسی که از میوه هاش بخوره به مدت یک ساعت به یکی از آرزوهاش می رسه. ولی برای بدست آورد میوه باید هر کاری درخت می خواد براش انجام بدن. درخت هم از فرصت استفاده می کنه و براشون هفت خوان طراحی می کنه!
در این مرحله، بعد از مقداری ضرب و جرح لرد سیاه، دستور می ده که برای لرد، زن بگیرن.



- ارباب خیلی عذرمی خوام. ببخشید. ولی باید برای شما زن بگیریم!

لرد سیاه اخم کرد.
- زن دیگه چیه؟

مرگخواران به هم نگاه کردند. قبل ازرفتن به نزد لرد سیاه، همه سوال ها و جواب های احتمالی را بررسی کرده بودند ولی "زن دیگه چیه؟" جزوشان نبود!

- ارباب... زن دیگه. خانم! اینایی که در مقابل شما هستن چین؟ بلاتریکس... سوزانا... کتی... پلاکس...

لرد سیاه گزینه ها را بررسی کرد.
- مرگخوارن! چه فرقی با بقیه دارن؟ انسان ها برای ما دو دسته هستن. مرگخواران و اجساد ملعون.

البته این میزان از تساوی جنسیتی که در ذهن لرد سیاه بود، در حالت عادی بسیار پسندیده و تحسین برانگیز بود، ولی در حال حاضر مشکل مرگخواران را حل نمی کرد.

- ارباب... جنس مونث! بانو! همسر! فردی از جنس مخالف شما که بهش علاقمند باشین.

لرد سیاه کمی اطراف را نگاه کرد.
- فقط نجینیه که کمی بهش علاقمندیم.

-ارباب اون نمی شه. هم ماره و هم دخترخوانده شماست. اصلا برازنده نیست. ما داشتیم در مورد گزینه دیگه ای فکر می کردیم. خواستیم نظر شما رو هم بدونیم. به هر حال نظر شما هم مهمه.

-یعنی... ارباب و زن گرفتن؟
-نمیشه اینجوری که! غیرممکنه!

همهمه‌ای میان مرگخواران شکل گرفت که باعث سکوت سنگین از بین برود و مرگخواران از شر این بار خلاص شوند.
-اگه ارباب رو زن بدیم و بازم یه درخواست بدتر بکنه چی؟
-اگه بگه...
-هرچی می‌تونه بگه! باید یه کاریش کنیم!

لرد گوشه‌ای ایستاده بود و داشت فکر می‌کرد. کاش می‌شد این درخت را نابود کند. مگر می‌شود یک درخت انقدر برای لرد دستور بچیند و به او بگوید چه کند و چه نکند! لرد خودش دستوردهنده و امرکننده است، کسی حق امر و نهی کردن به او را ندارد! حالا یک درخت برایش این چنین دستور می‌دهد!
نگاهش به مرگخواران افتاد. زیر لبش گفت:
-هرکس فکری برای این ماجرا نکند برایش یک کروشیو و یک ماه منع شدن از بودن در کنار حضور مفتخرمان تعیین می‌کنیم!

اما در میان مرگخواران فقط بحث سر غیرممکن بودن این اتفاق بود؛ نه نقشه کشیدن برای حل این مشکل!
-واقعا درخت با خودش فکر کرده چی می‌خواد؟
-قطعا نه! درخته‌ها!
-ارباب باید ارباب بمونه! برای همه ارباب و اسمشو نبر و ایناست! بعد زن بگیره...
-اینجوری برای یه نفر ارباب نیست.

بلاتریکس جوری حرفش را زد که انگار می‌خواست با کلماتش کسی را خفه کند. مرگخواران به بلاتریکس زل زدند. بلاتریکس به آنان زل زد. سپس منظور نگاهاشان را فهمید.
-غیرِ. ممکنه. غیرِ. ممکن!

لحظه ای از دستور درخت نگذشته بود که مرگخواران نگاهشان را از درخت برداشته و با گاز گرفتن لبشان هم دیگر را نگاه کردند.
چند دقیقه با همین منوال گذشت و در همین زمان مرگخواران چهره شان از بی لبخندی به مرز انفجار از خنده رسیده بود آن هم در حالی که داشتند با تمام توان جلوی خنده شان را می گرفتند.

- ارباب؟ زن؟ واسه ارباب زن بگیریم؟ ...

بلاتریکس با چهره ای ترسناک و عصبانی که تا بحال هیچکس این چهره را روی صورتشان ندیده بود به اسکورپیوس نگاه کرد و با نگاهی که داشت میتوانستی از روی نگاهش بخوانی که می گفت این خنده آخر زندگیت است.
از آن طرف لرد سیاه که هنوز در شوک بود روی زمین نشست تا بتواند با این مسئله کنار بیاید و آبروی از دست رفته اش را برگرداند.

در همین حین چهره ی مرگخواران پسا خنده به چهره هایی تبدیل شد که قصد داشتند راه حلی برای مشکلشان پیدا کنند و این این درخواست واقعیت ناپذیر را خنثی کنند.

مرگخواران دور درخت مذکور مشغول شعر و شاعری بودند و حواسشان از لردی که در افکارش غرق بود پرت شده بود.
لرد میدانست که مرحله اول خیلی طول کشیده است و اگر با این سرعت جلو بروند ده سال دیگر هم نمیتواند به آرزویش برسد.
- جیسون؟‌

مرگخواران کنار رفتند و به جیسونی نگاه کردند که دور تر از آن ها با جامی از خون ایستاده بود و بهشان نگاه نمیکرد.

- سرورم؟
-بزن!
-اما ارباب...
-اطاعت کن!

جیسون شنلش را دراورد و گوشه ای آویزان کرد و اسنیپ وار آستین هایش را بالا کشید. نفس ها در سینه حبس شد. درخت با لبخندی خبیثانه نگاهش را بین جیسون و لرد جا به جا میکرد. جیسون دستش را بالا برد.

-صبر کن!

گابریل جیغ کشان یک اسپری ضد عفونی و کمی وایتکس از جیبش در اورد و دست جیسون را تمیز کرد.
-اگه اربابو مریض کنی چی؟
- گابریل ارباب با کف سرشون غذا نمیخورن!
-اگه دستشون رو به کف سرشون بزنن بعد غذا میل کنن چی؟
-گابریل ارباب وقت مبارکشون رو با دست زدن به کف سرشون حروم نمیکنن لینی چیکارست پس؟
-
-

با این که معنی جیغ آخر گابریل و نگاه جیسون معلوم نشد اما این طور به نظر میرسید که گابریل قانع شده است. جیسون دوباره دستش را بلند کرد.

شترق


نه تنها مرگخواران که حتی خود درخت هم با فرمت " " به لردی که جای دست جیسون روی سرش خودنمایی میکرد نگاه میکردند. جیسون کم کم از فرمت " " به "" تغییر وضعیت میداد.
همه میدانستند جیسون در اجرای فرامین لرد حتی با خود لرد سیاه نیز شوخی ندارد.
لرد خشمش را فرو خورد و به درخت چشم دوخت.
- راضی شدی یا نه؟

درخت قانع شده بود.
-خب حالا میریم سراغ مرحله بعد! برای این کچل زن بگیرید!