به جادوگران خوش آمدید

مرگخوارا به جمله ی رئیس سحج توجهی نکردن...البته نه همشون!

-مگه نامه می تونه سلامت نباشن کنه؟
-چی گفتی الان تو؟

جغد به نوع حرف زدن رابستن عادت نداشت ولی مرگخوارا داشتن.
اونا دوباره ترسیدن و لرزیدن!

-یه نامه می تونه سلامت نباشه؟
-اگه سلامت نباشه چجوریه؟
-خطری داره؟

مرگخوارا اجازه ندادن که رئیس سحج حرفی بزنه و سریع به سمت نامه ای که توی دستای لرد بود، حمله ور شدن!

-یاران ما چرا اینگونه به ما نزدیک می شوید؟

مرگخوارا نخواستن موضوع رو به اربابشون بگن تا ایشون دچار استرس نشن و این استرس براشون خطر ساز نشه!

-ارباب داریم تمرین حمله ور شدن، می کنیم!
-آفرین یاران ما، همیشه تمرین کنید!

مرگخوارا حمله ور شدن و نامه رو از دست اربابشون گرفتن...خواستن پاره اش کنن که رئیس سحج مانع شد:
-چیکار می کنین روان پریش ها؟ چرا سلامت نامه رو به خطر می ندازین!

مرگخوارا کمی گیج شدن!

سکوت برقرار شد.

- فکر کنم رفتن...
- یکی بره از لب پنجره ببینه چه خبره.

مرگخوارا همه شون به هم دیگه نگاه کردن تا "یکی" رو پیدا کنن. کسی داوطلب نشد.

- فنر، برو ببین چه خبره.

فنریر سری تکون داد و حرف شنوایانه رفت جلوی پنجره.
- خبری نیست ارباب. ساکت و آرومه همه چیز.
- البته که ساکت و آرومه. ابهت و عظمت ما حتی بدون جادو هم وحشت رو بر تن همه...
- آفرین سربازان وفادارم. فوق العاده بودید. به داشتن لشکری مثل شما افتخار میکنم. هرچند که یکم بی عرضه اید...

لینی مجبور شد قبل از اینکه لرد، ملکه رو له کنه، از داخل ملکه رد شه تا با تزریق یه مقدار سرما و لرز، ملکه رو ساکت کنه.

- می فرمودیم. اربابی هستیم بسیار خوفناک.

مرگخوارا نفس راحتی کشیدن. به نظر میرسید بالاخره از این اوضاع سخت نجات پیدا کردن. همین که خواستن یکم از حالت آماده و خبردار خارج بشن، چند موجود عظیم الجثه از طبقه پایین وارد شدن.
مرگخوارا خواستن دوباره به حالت آماده باش برای دفاع در بیان. ولی دیر شده بود.
اون موجودات بهشون حمله کردن و حتی یه مرگخوار رو طوری درسته قورت دادن که حتی فنریر هم دهنش باز موند.

- اگه ندید این میشه!

مرگخوارا آب دهنشون رو قورت دادن.
لرد چند ثانیه سکوت کرد، اون روز مرگخوارای زیادی رو از دست داده بود.
- بردارید ببرید جغد کثیفتون رو... حالمون بهم خورد.

مرگخوارا نگران شدن. بهم خوردن حال لرد میتونست براش خطرناک باشه.

رئیس سازمان سحج که یه جغد عظیم و سیاه بود، جغد نامه بر رو از توی پاتیل هکتور در آورد. یه پس گردنی به هکتور زد، بعدش نامه لرد سیاه رو از حلق جغد خارج کرد و به لرد سیاه تحویل داد.

لرد به نامه ای که آغشته به اسید معده کراب و آب دهن جغد شده بود، نگاه کرد.
- نمیخواید برید شماها؟ جغدتون رو هم که گرفتید!
- نه دیگه، ما تا وقتی از سلامت نامه مطمئن نشیم، نمیریم. مسئولیت و معذور بهرحال.

-ارباب حمله کرد.

-ما به جایی حمله نکردیم!

-نه ارباب...ویرگول داشت. گفتیم ارباب، حمله کرد.

لرد سیاه تو اون موقعیت اصلا حوصله ی حمله نداشت.
-تازه حمله کرده بودن که. حمله شونو دفع کردیم. دوباره اومدن؟

سو که یکی از بهترین توضیح دهنده های خانه ی ریدل ها بود، جلو رفت که توضیح بده.
-نه ارباب. این یکی محفل نیست.سحجه! و این جغده رو میخواد.

-این جغده نامه ی ما را حمل میکند و هم اکنون جزو اموال ماست. نمیدهیمش!


صدا دوباره اخطار میده:

توجه توجه...ساکنین خانه ی ریدل ها. جغد گروگان گرفته شده را تحویل دهید. وگرنه هر چی دیدین از چشم خودتون دیدین. ما رو دست کم نگیرین. خونه محاصره شده. جغد رو تحویل بدین.

هکتور از اوضاع در هم و برهم استفاده میکنه و جغده رو میندازه تو یه پاتیل و شروع میکنه به هم زدنش.
-یه جانی ازت درست کنم که بیا و ببین.

روح لینی برای هکتور متاسف میشه که داره یه جغد درسته رو تو پاتیلی که زیرش خاموشه هم میزنه.

صداهه دوباره به گوش میرسه.
-جغد ما رو تحویل میدین یا نمیدین؟

-خب...سوالی پیش میاد...و اونم اینه که اگه ندیم چی میشه؟

بعد از ترس و لرز زیاد و هکتور بازی های فراوون کم کم به این فکر کردن که باید یه راه حلی پیدا کنن.

- هک از اون معجون راه حل یابت چیزی نمونده؟ هک؟ با تو حرف می...

چشم های بلا به جمال هکتور افتاد که جغد بی نوا رو یه دستی از گردن گرفته بود و با بیشترین توانش گلوی جغد رو فشار میداد. چیزی هم نمونده بود که چشم جغد از حدقه بزنه بیرون و صاف بپره تو بغل لرد. مرگخوار ها باز هم احساس خطر کردن.
- هک دستت رو شل کن چشماش داره در میاد.
- این نوع کمیابی از جغد نامه بره. جغد نامه بر اسیدی. میخوام معجونش کنم!
- هک این جغد اسیدی نیست. اون اسید معده ی کرابه. بده اش به من.
- نه مال خودمه. میخوام ازش معجون "جان" درست کنم.
- معجون جان دیگه چه کوفتیه هک؟
- معجون "جغد اسیدی نامه بر".
- بب....
- یارانمون جغدمونو میدین یا همتونو به جغد نامه بر تبدیل کنیم؟

مرگخوار ها خطر بالا رفتن فشار خون رو در لرد حس کردن. ولی تا اومدن به خودشون بیان و حرکتی بکنن، صدایی تو فضای خونه پیچید.
- بدین وسیله سازمان حمایت از جغد های نامه رسان "سحج" به شما اخطار میده که خودتون رو تسلیم کنید. و جغد نامه بری که گروگان گرفتید رو آزاد کنید!

مرگخوار ها فقط همین رو کم داشتن!

کراب داشت صداهای عجیب، نامربوط و ناموزونی از خودش در میاورد.
مرگخوارا نمیدونستن که اون صداها چی هستن، بنابراین ترجیح دادن ساکت باشن و فکر کنن تا بتونن جواب مناسبی پیدا کنن تا از عصبانی شدن بیشتر لرد سیاه جلوگیری کنن.

- ما داریم کم کم نگران میشیم، کراب یهو منفجر نشه اتاقمون رو کثیف کنه.

این حرف، دقیقا زنگ خطری بود که مرگخوارا بهش نیاز داشتن تا حرکت کنن. همه شون سریع و با ترس پریدن روی کراب تا اگر یه وقت منفجر شد، فقط اونا منفجر بشن و انفجار به لرد سیاه آسیبی نرسونه.

- جو گیر نشید بابا، داره سعی میکنه صحبت کنه!

لرد درست میگفت. کراب داشت سعی میکرد یه چیزی بگه، برای همین مرگخوارا از روش بلند شدن، و کراب هم دهانش رو باز کرد؛ دستش رو تا حدود آرنج وارد دهانش کرد و بعد جغدی رو از ته معده ش خارج کرد.
- ارباب، تمیز تمیز شد. با اسید معده م شستمش. همونطور که میدونید معده من یکی از تمیزترین معده های دنیاست به خاطر رژیم غذایی سالم و هیکل رو فرمم...
-

مرگخوارا آروم آروم کراب رو بلند کردن و به سمت پنجره هدایت کردن.

- اوه، خب دیگه ادامه ندم؟ باشه باشه، ادامه نمیدم. بیاید اصلا بهتون نحوه استفاده از ریمل رو آموز... گروومپ!

جمله کراب با سقوط از پنجره اتاق لرد سیاه به کف حیاط خانه ریدل ها به اتمام رسید، اما جغد آغشته به اسید معده کراب به دست لرد سیاه نرسید تا بتونه نامه ش رو تحویل بده. به جاش افتاد به دست هکتور.
ملکه مورچه ها که دقیقا روی شونه هکتور نشسته بود، گفت:
- این آذوغه خوبی میشه برای زمستون. کاملا مومیایی شده و در نتیجه محافظت شده س. صحیح و سالم میمونه تا ملکه تون بتونه در طول زمستون ازش تغذیه کنه.
- یاران ما؟ اون جغد رو میرسونید بهمون یا یه بلایی سر همه تون با هم بیاریم؟

مرگخوارا ترسیدن و لرزیدن!

لرد بالاخره از دست سخن‌پراکنی‌های مرگخواراش خلاص می‌شه و به خواب فرو می‌ره. مرگخوارا اما رهاش نکرده بودن و همه بیخ تا بیخ دور تا دور تخت حلقه زده بودن.

بعضیاشون رو به تخت وایساده بودن و از حفظ سلامت اربابشون در خواب اطمینان حاصل می‌نمودن و بعضیاشونم پشت به تخت وایساده بودن تا از خطرات احتمالی خارج از تخت از اربابشون محافظت کنن.

در حالی که لینی در حال محاسبه‌ی تعداد ثانیه‌ها، دقایق و ساعات خواب لرد بود تا مبادا با کمی اینور و اونور شدن میزان خواب کافی، سلامت لرد در خطر بیفته، چشمای لرد یهو باز می‌شه.

- مرگخواران ما؟

لرد با چهره‌ای بسیار آروم و لحنی ازونم آروم‌تر اینو می‌پرسه. قبل از اینکه مرگخوارا بخوان از این وضعیت تعجب کنن، چهره‌ی لرد بسیار عصبانی و لحنش ازونم عصبانی‌تر می‌شه.
- نصف شبی چرا نصفتون به ما زل زدین و نصفتونم پشتتونو به ما کردین؟ هول می‌شیم خب!

مرگخوارا از جاشون تکون نمی‌خورن.

- اکسیژن محوطه کم شده، نفس کم آوردیم!

با این حرف مرگخوارا به سرعت حلقه‌شونو می‌شکنن و به در و دیوار و اجسام دور تا دور اتاق می‌چسبن.

- الان خوب شد ارباب؟
- بگین که هنوز نفس می‌کشین ارباب.
- تنفس مصنوعی بهتون دادن بدم؟

لرد نگاهی به چهره‌ی رابستن می‌ندازه و از هرچی ماجرای کمبود اکسیژنه پشیمون می‌شه. پس تصمیم می‌گیره بحثو عوض کنه.
- این صداها چیه کراب از خودش در میاره؟

برای یک ثانیه حواس کراب پرت شد و جغد سعی کرد یواشکی از کنارش رد بشود.

-آهای! کجا؟

کراب، با وجود خطر نوک زدگی، بال جغد را گرفته بود!

چند قدم دورتر از جغد و کراب، کریس در حال تعریف کردن بود.

-بعد...مرگخوار، اسیر رو می گیره و مژه هاشو یکی یکی می کنه. بعد از کندن...
-آنها را در چشمش فرو می کند؟

کریس با خوشحالی تایید کرد و درست در لحظه ای که فکر می کرد داستان مهیجش، توجه لرد را به خود جلب کرده، لرد سیاه خمیازه ای کشید.
کریس وحشت زده با صدای بلند تری داستان را ادامه داد.

ولی بی فایده بود...لرد سیاه همچنان خمیازه می کشید.

لینی در گوشه ای از اتاق شمعی برای یادبود خودش روشن کرده بود و به احترام خودش یک دقیقه سکوت کرده بود. بانز و هکتور را هم به زور و کشان کشان به مراسم خودش برده بود.
سعی کرد اشک هم بریزد...ولی اصلا از مرگ خودش متاثر نشده بود.
یک دقیقه اش که تمام شد بال زد و به مرگخواران پیوست.
-البته دیگه روحم. لازم نیست بال بزنم. ولی عادته دیگه. می گما...الان قراره ارباب چهار روز نخوابن؟ نمی شه که. من تو یه مقاله ای خونده بودم که بی خوابی هم برای سلامتی بسیار مضره. بذاریم بخوابن...و وقتی خوابن شدیدا مواظبشون باشیم. هک...نلرز!

مرگخواران موافقت کردند و جغد هنوز در حال کشتی گرفتن با کراب بود و ضربات سهمگین بال به صورت کراب وارد می کرد.

-لینی...تو نمیمیری!
-خب؟ ارباب رو بکشیم که دیگه نمیرن؟
-نخیر! یعنی این وظیفه خطیر به عهده توئه که نذاری ارباب بخوابن.
-این چه حرفیه خب مرگخوار حسابی؟ من نمیمیرم. ولی مگه نمیدونی؟ چیزای بدتر از مرگ وجود داره.

لرد سیاه که چشمانش داشت گرم میشد از جا پرید! با پرش او مورچه ای که چشم بند خواب زده بود و کلاه منگوله دار بر سر گذاشته بود روی بالش افتاد.
-هی...آروم تر. کی اینو راه داده تو تختخواب من؟

لرد سیاه آشفته و پریشان پرسید:
-کی بود؟ چه کسی کلام ریش دراز را بر زبان آورد و خواب آرام ما را بر هم زد؟

لینی به کریس اشاره کرد و کریش از این میزان از آدم فروشی و دروغگویی متحیر شد!
-ارباب من نبودم به جان همین لینی که جانی در بدن نداره. اصلا به کوری چشم همین لینی براتون قصه ای میگم که بخوابین.

مرگخواران قصد اعتراض داشتند که کریس اعتراض ها را ساکت کرد.
-این قصه از اون قصه ها نیست. داستانی مهیج و پر از خشونت و خون براشون تعریف میکنم که خواب کلا از سرشون بپره.


تق!

کراب به طرف پنجره رفت و با دقت کمی از لای آن را باز کرد که سوزو سرما در وسط تابستان، وارد خانه نشده و لرد سیاه را نکشد.
-بفرمایین؟

جغد به پایش اشاره کرد. او حامل نامه ای سفارشی بود که حتما باید به خود فرد تحویل داده میشد. ولی جغد پرنده بود و پرنده ها میتوانستند حامل ویروس های خطرناکی باشند.

-نامه رو میدی به من. من بهشون تحویل میدم.

-هو!

این "هو" مسلما به معنای هرگز بود!

در حالی که کراب یقه جغدوظیفه شناس را گرفته بود، کریس داشت داستانش را شروع میکرد.

درحالی که مرگخواران به فکر فرو رفته بودند که چگونه لرد را بیدار نگه دارند،کریس خیلی خوشحال بود،امروز کارهای مفید زیادی انجام داده بود،نقطه ضعف محفلی ها را دراورده بود،آنها را بدون استفاده از جادو و حتی کلمه جادویی لطفا از خانه ریدل بیرون کرده بود و اگر منصفانه حساب کنیم او باعث شده بود لرد نتواند بخوابد.

-تازه لینی هم کشتی!این مهم ترین کاری بود که کردی!

گویا بانز موفق شده بود به افکار کریس نفوذ کند.

-بانز از فکر من برو بیرون!الان میخوام به چیزای دیگه فکر کنم که خصوصیه!

لرد کم کم میخواست دوباره بخوابد،این را از حالت چشمانش میشد فهمید.

-ارباب امشب قراره فیلم کله زخمی و جام آتشو بده!همون که شما دیگوری رو میکشید!ببینیم؟
-نه سول،ما علاقه ای به فیلم های مزخرف و تحریف شده ی کله زخمی نداریم.

کریس تلویزیون را روشن کرد و شبکه ویزاسپورت را انتخاب کرد.
-کوییدیچ ببینیم؟
-نه ریس،ما از کوییدیچ متنفریم!فقط میخوایم بخوابیم!

بلاتریکس تلویزیون را خاموش کرد،ممکن بود اشعه هایش برای لرد ضرر داشته باشد.
-ارباب دوئل بدون چوبدستی برگزار کنیم؟برای تنوع چیز جذابیه!
-نه نه نه!ما میخواهیم بخوابیم!کسی حرف بزند به خودمان قسم که به شکل فجیعی میکشیمش!
-ارباب میاید بیست سوالی بازی کنیم؟

لرد میخواست به وعده خود عمل کند و مرگخوار مذکور را به شکل فجیعی بکشد،لردی بود عمل کننده،اما متوجه شد مرگخوار مذکور لینی است که قبلا کشته شده،راه حل همین بود،لینی نمیمرد!