- البابو کشیدم.

آیلین که ظاهرا دلش از حال رفته بود با حرص گفت:
- چرا از خط زدی بیرووون.

درون برگه یک عنکبوت صورتی بزرگ کشیده شده بود. اما مسئله چیز دیگری بود. درون نسخه با دست خطی ریز جمله ای نوشته شده بود که تنها لینی می توانست آن را به وضوح بخواند.
بلاتریکس سعی داشت تا آرامش خود را حفظ کرده و خیلی ارام از او درخواست کند تا متن را بلند برای مرگخوارها بخواند.
- لینی
- لینی
- لینیییی

بلاتریکس سرش را برگرداند تا دنبال لینی بگردد اما با جمع دایره شده مرگخواران مواجه شد.
- چه غلطی می کنید توی این وضعیت؟

دوریا به بلاتریکس نگاه کرد و با حرص گفت:
- اون پامفری عوضی به جای نوشتن نسخه واسه ما معما طرح کرده.
- چطوری فهمیدین توی نسخه چی نوشته؟

لینی از میان جمع با نگاه عاقل اندر سفیه به بلاتریکس خیره شد و گفت:
- من از پشت سرت خوندم بانوی نابغه.

خشم بلاتریکس با یاد آوری لحظه ای که لینی او را از شکنجه کردن مرگخواران منصرف کرده بود، برافروخته شد.

- به جای حرص خوردن بیا معما رو حل کنیم.

بلاتریکس به سوی جمع قدم برداشت و با بی میلی پرسید:
- این معمای کوفتی چیه دیگه؟
- نوشته بود: (چرا عنکبوت ها هشت تا پا دارن ولی هشت پاها عن تا کبوت ندارن؟)

در آن لحظه واکنش مرگخوران به ترتیب زیر بود:
-
-
-
-
-
-

در نهایت مرگخواران دسته جمعی دو دستی بر سرشان کوبیدند.
نگاه دوریا به پشت برگه ای که در دست بلاتریکس قرار داشت افتاد و گفت:
- لینی ادامش ... ادامه داره.

لینی به سمت برگه پرواز کرد و پی نوشتش را خواند:

«این سوال مدتی ذهن من رو درگیر کرده بود. وقتی برای من ماجرا رو توضیح دادین، فرصت خوبی بود تا هم سوالم رو بپرسم و هم شما رو بپیچونم؛ از روی قیافه هاتون کاملا می شد فهمید که مرگخوارید.
یک درصد فکر کنید من برای اسمشو نبر نسخه بنویسم :) »

بلاتریکس با صورتی قرمز شده جیغ زد:
- هاگوارتز رو روی سرت خراب میکنم پامفری.

بلاتریکس نسخه رو از دست کوین قاپید. توی اون لحظه دلش میخواست نسخه رو تیکه تیکه کنه و و بعد تک تک مداد رنگیای رو کوین رو بشکونه، بعد با همون مدادها استخون های ایوان رو از هم جدا کنه، بعد...
بلاتریکس توی افکارش غرق شده بود که صدای یه نفر اونو به خودش آورد.

- بلاتریکس لسترنج؟
- چیه؟

بلاتریکس یه بار راستو نگاه کرد، یه بار چپو، ولی منبع صدا رو پیدا نکرد.

- من صدای مرگخوار مسئولیت پذیر درونتم.
- من خودم مرگخوار مسئولیت پذیریم، یه دونه دیگه درونم نیست.
- خب پس چرا شکنجه بقیه رو به ارباب اولویت میدی؟

این سوال لحظه‌ی مهمی رو برای بلاتریکس رغم زد. چون اون باید از شکنجه کردن بقیه میگذشت تا لرد سیاه رو درمان کنه. بعد شاید به عنوان پاداش میتونست همه رو شکنجه کنه. پس درواقع این صرفا لذت هاشو عقب مینداخت.
- فعلا کاریتون ندارم و وقت دارین تا موقعی که ارباب رو معالجه کنیم یه راهی برای نجات خودتون از دستم پیدا کنین.

مرگخوارا همه یه نفس عمیق کشیدن. بلاتریکس هم نسخه‌ای رو که از کوین گرفته بود رو باز کرد و در عین حال لینی هم که دید بلاتریکس سرش شلوغه ویز ویز کنان از پشت گوش بلاتریکس خارج شد.

- لینی تو مرگخوار مسئولیت پذیر درون منی؟ چنان پشه کشی پیدا کنم...

بلاتریکس درحال تهدید لینی بود که بالاخره چشمش به نسخه‌ی توی دستش افتاد.
- این که کلش نقاشیه! داروها کو؟

مرگخوارا نگاهی به هم می‌ندازن تا ببینن اون کیه که دستش به سمت جیب رداش دراز می‌شه و نسخه رو بیرون میاره. اما خب... این اتفاق رخ نمی‌ده.

بلاتریکس نگاهشو روی مرگخوارا جا به جا می‌کنه.
- پرسیدم نسخه دست کیه؟

مرگخوارا این‌بار تصمیم می‌گیرن دست تو جیبشون بکنن، بلکه معجزه‌ای رخ بده و نسخه‌ای برای نمایش دادن ظاهر بشه! ولی نمی‌شه.

و خب، کی گفته بلاتریکس موجود صبوریه؟ اما قبل از این که صبر بلاتریکس لبریز بشه، دوریا پیشنهادی روانه بازار می‌کنه.
- آخرین بار نسخه دست ایوان بود!

ایوان معترض می‌شه.
- نخیر نبود! من حتی دستمم بهش نخورد. دست دیزی بود، ولی نسخه از دستش افتاد و لای استخونای شکمم رفت!

بلاتریکس از آخرین لایه‌های پایانی صبرش برای گفتن این دیالوگ استفاده می‌کنه:
- الان بین استخون تو هیچ نسخه‌ای نیست. پس بهتره بدونی کی برش داشته!

ایوان اگر دهانی همچون انسان داشت، برای قورت دادن آب دهانش استفاده می‌کرد. ولی خب نداشت.
- باد بردش و فقط دیدم رفت سمت کوین.

کوین که گوشه‌ای روی زمین زمین نشسته بود و سعی داشت به زور برگ بزرگی رو در حلق لاک‌پشتی فرو کنه، با شنیدن اسمش به هوا می‌پره. طولی نمی‌کشه که سایه‌ای بر اندام نحیف کوین میفته.

- کوین، با نسخه چی کار کردی؟
- نقاشی کشیدم.

و نسخه رو که تمام مدت توی جیبش بود بیرون میاره!

بلاتریکس در میان همهمه بحث مرگخواران، در فکر فرو رفت.
مسئولیت خطیری بر گردن او بود... نجات لردسیاه از قالب عنکبوتی و بازگرداندن ایشان به قالب انسانی با شکوه و پر جلال و جبروتشان.
چه کسی این مسئولیت خطیر را به او سپرده بود؟ مهم نیست!
چرا مرگخواران هر سه ثانیه یک بار اسم او را برای تایید نظرشان صدا می‌کردند؟ این هم مهم نیست... مهم این است که این بار مسئولیت این وظیفه خطیر، بر شانه های نحیف و باریک او سنگینی می...

-ام... ببخشید بلا که مزاحم افکارت می‌شم، اما اینی که داره رو شونه ات سنگینی می‌کنه، بار مسئولیت نیست... یعنی حداقل آخرین بار که من دیدمش، اسمش هنوز کوین بود!

بلاتریکس که از مخدوش شدن روند تفکرش توسط آلانیس خشنود نبود، قصد خشونت فیزیکی کرد. اما سنگینی بار روی دوشش، سرعت عملش را پایین آورده و فرصت فرار را برای آلانیس فراهم کرد.
-فرار می‌کنی؟ خجالت هم نمی‌کشی؟
-نه... نمی‌کشه. شلم آوله!

بله... نظر بلاتریکس هم با نظر بار روی دوشش موافق بود. مرگخوار هم مرگخواران قدیم.

-حالا میشه بلیم پالک؟

بله... فوت وقت دیگر جایز نبود و باید هرچه زودتر برای تهیه داروها به پارک مراجعه میـ...
-وایسا ببینم! پارک؟! پارک چرا؟!
-سلسله داله!

نظر بلاتریکس به صدای بچه گانه بار روی دوشش جلب شد و صدای آلانیس بار دیگر با حالت حق به جانبی در مغزش پخش شد.
از گوشه چشم نگاهی به شانه سمت راست و سپس به شانه سمت چپش انداخت. اما به جای شانه اش، یک پای
بچه گانه، مجهز به کفش جغجغه ای دید.
-هی! هی!

توجه مرخواران جلب بلاتریکس شد که سعی در جدا کردن دست کوین از دور گردنش داشت.
-چرا وایسادین نگاه می‌کنین؟! این رو از من جدا کنین!

لینی که سلامت فیزیکی و روانی کوین رو در خطر می‌دید، به سرعت به سمت بلاتریکس بال زد، به او رسید و سپس دور دو فرمان زده، به سمت سو تغییر مسیر داد و با فریاد "جداش کن، جداش کن!" او را به سمت بلاتریکس هل داد.
سو کوین را از روی دوش بلاتریکس برداشت و روی زمین گذاشت. عملیات نجات با موفقیت انجام شده بود.
بلاتریکس ردایش را صاف و سرفه مصلحتی کرد.
-اهم اهم... خب... برنامه چی بود؟ پارک.. اه...چیز... آها... داروخانه... اوناها... من یکی اون جلو می‌بینم... نسخه دست کیه؟

سیزده دقیقه پیش از هجوم مرگ‌خواران به سمت در پشتی خانه‌ی ریدل‌ها.

- فسسسس!
- بانو نجینی، متاسفانه هنوز شراط لرد سیاه برای ملاقات با شما درست نشده، متوجه هستین که فس؟
- فسسسس سسسصصص سسصصع صصع!

نجینی، شهبانوی پوست طالبی‌ای، مادر موش‌خور‌های جهان، خود زهر و خواهر پادزهر های سوسماری، دارای پوست‌گاوی ترین پوستِ مار و عریض‌ترین دندان‌های نیش زننده، دمش را در صمغ درخت کرد و عنکبوتی بیچاره را که برای داشتن عمری دامبلدورمانند در آن‌جا پناه گرفته‌بود را گرفت و دمش را به دور آن حلقه کرد و آن را سفت فشرد. درجه خشم و خشونت بسیار بسیار بالا و محفلی‌کشنده بود.

- بانو، حالا میشه اِنقد اون عنکبوت رو نفِشرید، فس؟
- فسسسسس.
- بانو، لطفا. این بلا کفتریه که سر هر کسی رو می‌تونه سبز کنه ها. نکنید، لطفا، به فکر خویشان خودتون هم باشید، فس.
- خویشان فس؟
- خویشان نیست؟ خب پس وندان.
- وندان فس؟
- وندان نیست؟ خب پس چندان.
- چندان فس؟
-

نجینی، عنکبوت را خرد کرد، از آن علاوه بر خون، مایع لزج سفید رنگی که گویا تار عنکبوت بود نیز سرازیر شد. مرگ‌خوار مذکور در فکرش چیزی جز این نبود که آیا لرد ولدمورت تار هم دارد یا نه؟ اگر دارد آیا پس از بازگشت به حالت انسانی هم خواهد داشت؟ و اگر خواهد داشت تار از کجایش بیرون می‌آمد؟
پیش از آن‌که مرگ‌خوار سوالی دیگر در ذهنش بوجود بیاید، نجینی برای پدافند عامل علیه مانع میان او و پدرش، بر روی مرگ‌خوار پرید و دمش را به دور او پیچید.

- ای جــان!
مرگ‌خوار از نوادگان مستقیم رودولف مرلین‌بیامرز بود.

- فیس بوس، فیس!
نجینی آن‌قدر مرگ‌خوار را فشرد و فشرد و فشرد که باد معده‌هایی از مرگ‌خوار در رفت؛ بالاخره به معده اگر زیاد فشار بیاید زرتَش از متحدان معده درخواهد رفت.
مرگ‌خوار مذکور، در اثر فشار‌های زیاد بادِ معده پیچ شد و پس از رها شدن از دم نجینی بر روی زمین رها شد، در حالی‌که هنوز بادِ معده پیچ بود.

نجینی به سمت اتاق پدرش حرکت کرد، دستگیره‌ی در را که نجینی و لرد ولدمورت را در حال ماچ به سر و صورت یکدیگر نشان می‌داد، با دمش پیچید و در را باز کرد.
- عنکبوت، فس؟ پاپا کجا فس؟


یک دقیقه قبل از کنسل شدن هجوم به در پشتی خانه‌ی ریدل‌ها.

- همه می‌ریم از داروخونه، دارو می‌خریم، میایم.
- بلا، اجازه؟
- سر راه محفلی می‌گیریم برای کباب.
- بلا؟
- آب لیمو ترش می‌گیریم.
- بلا؟
- بذار زر من تموم بشه دیگه!
- اربابو با خودمون نبریم؟
- نه ما نسخه داریم.
- خطرناکه ها.
- چرا؟
- طبق تحقیقات خودم، شصت و سه و نهصد و بیست و سه هزارم درصد عنکبوتیان تو دودکشایی میرن که اشتعال می‌گیره.

مادام پامفری میره و میره و میره تا محکم برخورد می کنه به برج ستاره شناسی هاگوارتز.
نصف برج میریزه و یه چند تا دانش آموز بخت برگشته مجروح میشن. بخاطر ترکیدن چند تا دانش آموز هم به امتیاز مرگخواران اضافه میشه و اونا از شادی بالا و پایین می پرن.
بعد از اینکه تو بازی انگری سول ایترز موفق میشن میرن سراغ بازی بعدی یعنی دراگون کوئست. ماموریت بعدی یعنی تهیه دارو ها.

- حالا از کجا دارو پیدا کنیم؟
- از دارالمجانین.

و یک عده مرگخوار می ریزن دارالمجانین تا دنبال دارو بگردن.
- نابغه ها برگردین شوخی کردم باهاتون!

بلاتریکس اول محکم می کوبه پس کله ی تام جاگسن، که باعث میشه سرش کنده شده و قل بخوره و بره وسط خیابون; تا یاد بگیره از این به بعد موقعیت شناس باشه و الکی نمک نریزه و شوخی های بی مزه نکنه. بعد هم کروشیو سند تو آل می زنه که مرگخواران یاد بگیرن حرف هرکسی رو گوش نکنن و قبل از انجام عمل فکر کنن.
-
-
-
-
- ارباب بزنه نابودتون کنه! سه ساعته دارین چی کار می کنید.

مرگخواری که لباس تکنسین اتاق عمل رو پوشیده بود و بوی مواد ضدعفونی کننده بیمارستان رو میداد، به بلاتریکس نزدیک می شه
- بلا خودت به ما کروشیو زدی تا قبل انجام عمل فکر کنیم. ما هم خوب فکر کردیم. الان هم داریم میریم بیمارمون رو معالجه کنیم.

صبر بلاتریکس به پایان می رسه و با زدن آوادا زندگی مرگخوار نگون بخت را هم به پایان می رسونه.
- دارو رو از داروخونه می گیرن آی کیوها! حالا هم تا نزدم تک تکتونو مثل این کنم برین داروها رو بیارین!

مرگخوارا با تردید نگاهی به هم می‌ندازن. هیچ‌کدوم به راهکار پیشنهادی رامودا برای به مقصد رسیدن مادام پامفری اعتماد نداشتن، اما نکته‌ای که وجود داشت این بود که آیا مرگخوارا واقعا اهمیت می‌دادن که مادام پامفری به سلامت به مقصد برسه؟

به نظر میومد جواب این سوال خیر باشه، چون شونه‌ای بالا می‌ندازن و دوباره به سمت رامودا برمی‌گردن.
رامودا که این عکس‌العمل مرگخوارا رو به نشانه‌ی موافقتشون برای انجام کار می‌بینه، با جهشی پشت مادام پامفری خیز برمی‌داره و تا می‌تونه اونو به عقب می‌کشه.

اما قبل از رها کردنش مرگخواری که با هزاران امید و آرزو منتظر مخالفت دیگران بود، وقتی می‌بینه کسی قدم پیش نمی‌ذاره لب به اعتراض می‌گشایه.
- من می‌خوام قبل از انجام عملیات بهم اطمینان بدی که شلوارم صحیح و سالم به پاهام برمی‌گرده!

و با دیدن نگاه خیره‌ی مرگخوارا روی خودش که حاوی پیام "اون فقط یه شلواره، گذر کن!" ادامه می‌ده:
- چیه خب؟ اون یه شلوار عادی نبود، شلوار خاصی بود.
- ولی بیشتر به شلوار مامان‌دوز می‌مونه تا خاص‌ها!

رامودا از اون طرف جواب می‌ده:
- پس فکر کردی چرا از بین این همه شلوار مال تو رو انتخاب کردم؟ چون جنسش قابل اطمینان‌تر به نظر می‌رسید. حالا برو که رفتیم!

و قبل از این که اطمینانی جهت سالم موندن یا نموندن لباس به مرگخوار بی‌شلوار بده، مادام پامفری رو به سوی هاگوارتز رها می‌کنه...

خلاصه :

یه عنکبوت لرد رو نیش زده و لرد تبدیل به عنکبوت شده. مرگخوارا دنبال راهی می گردن که لرد رو به حالت انسانیش برگردونن. به هاگوارتز می رن و مادام پامفری رو می دزدن.
نجینی نگران لرده و می خواد اونو ببینه ولی مرگخوارا اجازه نمی دن.

..............................

- الان دو تا کار داریم. یکی این که مادام پامفری رو برگردونیم سر جاش و دوم این که بریم داروهای ارباب رو از داروخانه بگیریم.

-آماده اس!

صدای رامودا به گوش رسید و مرگخواران به طرف صدا برگشتند.
رامودا دو تیرک چوبی بزرگ را روی زمین نصب کرده بود و دو طرف یک تکه پارچه را به تیرک ها می بست.

یکی از مرگخواران با تردید پرسید:
- اون شلوار من نیست؟

"اون" دقیقا شلوار او بود.

رامودا توضیح داد:
- کشسانی مناسبی داشت. ازش برای ساخت این وسیله کاربردی بهره بردم. حالا مادام پامفری رو تحویلم بدین.

مرگخوار بی شلوار، مادام پامفری را برداشت و در مقابل رامودا روی زمین نصب کرد.

رامودا پامفری را جلوی شلوار کش آمده گذاشت و کشید و کشید و کشید.
- حالا ولش می کنیم و تا هاگوارتز می ره!

مرگخوار ها باید فکر میکردن. اگه نجینی، لرد رو تو این شرایط می دید پس میوفتاد و اون هم رو دستشون میموند. بنابراین بلا در رو وی صورت نجینی بست و جلسه ی اضطراری فورا تشکیل شد.

- الان باید چی کار کنیم؟
- دارو های لرد رو تهیه کنیم؟
- مادام پامفری رو بذاریم سر جاش؟
- غذا درست کنیم؟
- موسسه ی معجونی جدید تاسیسس کنیم؟
- بذارید من لیست کارایی که میتونیم انجام بدیم رو ببینم...
- چرا شماها نمیفهمید؟

با جیغ بنفشی که بلاتریکس کشید اتاق در سکوت سنگینی فرو رفت... و سکوت بود... و سکوت... و سکـ...

- یکی یه چیزی بگه!
- دارو های اربابو برم بخرم؟
- مادام پامفری رو بذارم سر جاش؟
- معجون درست کنم؟

از قرار معلوم تصمیم گرفتن با این جماعت خیلی سخت بود.

- عنکبوت پاپا رو فس کرده؟ یا فیسش کرده؟

نجینی تند تند به سمت اتاق لرد خزید.

در اتاق لرد

- حالا این دارو های عجیب رو از کجا بیاریم؟ از داروخانه میشه خریدش؟

مادام پامفری به بلاتریکس نگاه کرد.
- بله میشه! مگه دارو رو از کجا می خرن به جز دارو خانه؟

تق تق تق

- پاپای من کجاست؟ من فیس شدم. نگرانشم. عنکبوت پاپا ی منو چی فس کرده؟

بلاتریکس سعی کاری کند که نجینی عنکبوت لرد رو نبیند.
- لرد هیچیش نشده نجینی. فقط ما داریم سعی می کنیم که اتاقشو تمیز کنیم و از شر تار عنکبوت ها تمیزش کنیم.

- همراه با مادام پامفری این کارو فس می کنید؟

- بله.

نجینی مشکوک به بلاتریکس نگاه کرد.
- مهم نیست من میخواهم پاپامو فس کنم. می خوام ببینمش.