مرگخواران قید بازی کردن دامبلدور پرنده در نمایش را زده و به فکر جایگزینی برای او بودند.
-باید یه دامبلدور دیگه پیدا کنیم.
-من یه دامبلدور فروشی تو کوچه دیاگون میشناسم!
-نمایش شروع شده! وقت دامبلدور خریدن نداریم که...
-حتی اگر وقت هم داشتید، هیچ دامبلدوری دامبلدور اصلی نمیشه باباجان!
بلاتریکس که اعصاب برایش نمانده بود، دمپایی ای نثار دامبلدور کرد و دامبلدور قهرش گرفت و پر زد و رفت...
-دیزی! یالا یه سر برو کوچه دیاگون یه دامبلدور بگیر بیا...
-چی؟ اخه چرا من...
-خودت گند زدی باید جبرانش کنی.
پلاکس تو هم باهاش برو.
-نه تورومرلییین...
-وقت چونه زدن نداریم. سعی می کنیم دیالوگ ها رو کش بدیم تا دامبلدورو برسونین.
صحنه تئاتر-توووو... پدرررررر... و... مادررررررم... رااااااااا... کشتیییییییی.......
-اییییییین... دفعههههههه... نمییییییی... توانیییییییی... جااااااان... سالممممممممممم... بههههه... درررررر... ببریییییییی.....
کوچه دیاگوندیزی و پلاکس در یک چشم بر هم زدن، خود را با پودر پرواز به دامبلدور فروشی رساندند. از انجایی که اجناس به صورت «دامبلدور شانسی» فروخته می شدند؛ ان دو مجبور به انتخاب یک شانسی شدند و باز با پودر پرواز به اتاق گریم برگشتند.
دامبلدور شانسی را با شور و شوق فراوان باز کردند ولی ناگهان لب و لوچه شان آویزان شد. چون یک
جوجه دامبلدور دامبلدور جوان با ریش و موی بافته شده و مشکی از دامبلدور شانسی بیرون آمد.
-این که شبیه دامبلدور اصلیه نیس!
-دامبلدور اصلی؟ من اصل اصلم باباجان!
-ظاهرا فقط قیافه اش شبیه نیس؛ وگرنه اینم میگه باباجان...
-خب ما الان باباجان می خوایم چیکار! دامبلدور مو مشکی اخهه!
-خب با آرد میشه سفیدش کرد...
-نه خیلی ضایع میشه.
پلاکس و دیزی دریافتند که الکی الکی گالیونشان را دور ریختند. دامبلدور جوان را به حال خود رها کردند و گوشه اتاق گریم کز کرده و سعی کردند چاره ای بیاندیشند.
-یاااافتم!!!
-چیو؟؟
-دامبلدورو!
-عه کوش کجاس؟
-الان رو به روم نشسته.
-کجا...؟ من که نمیبی... وایسا ببینم... الان منظورت من که نیستم؟!
-خب با یکم گریم میشه اماده ات کرد...
-نه من نمیذا...
پلاکس به دیزی مهلت کامل کردن حرفش را نداد. ریش های دامبلدور اصلی را از کنار سطل اشغال برداشت و با چسب رازی به سر و صورت دیزی چسباند.
-بیا! کپی برابر اصل!
-ریشام اذیتم میکنه...
-یکم بگذره جا باز میکنه نگران نباش.
-
-فکر کنم الان نوبت توئه. برو و همچون ستاره ای روی صحنه بدرخش!
دیزی در حالی که ریش سابق دامبلدور به پایش گیر می کرد و تلو تلو می خورد، روی صحنه رفت.