هری پاتر نخستین مرجع فارسی زبان هواداران هری پاتر

هری پاتر نسخه موبایل


در حال دیدن این عنوان:   1 کاربر مهمان





پاسخ به: سالن تئاتر هاگزمید ویزادیشن
پیام زده شده در: ۱۰:۲۱ شنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۰
#98

کروینوس گانت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۲:۴۶ پنجشنبه ۳۱ تیر ۱۴۰۰
آخرین ورود:
۱۵:۲۷ چهارشنبه ۲۹ تیر ۱۴۰۱
از عمارت پر شکوه گندزاده کش گانت!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 19
آفلاین
-خب نظرتون چیه قبل از نمایش کله لردتون رو به دیوار بزنیم؟!

همه‌ی افراد حاضر حواسشان به منشأ صدا رفت، آنها هیچ کس را جز یک پیرمرد ریقو ندیدند!

-هه! اینم وقت گیر آورده!
-پیرمرد بیچاره! قرصاتو نخوردی عموجون؟
-به چه حق چنین پیشنهاد احمقانه‌ای دادی؟ کله اربابمون رو به دیوار بزنیم؟ تو لایق زنده موندن نیستی!

پیرمرد داشت با دقت مرگخواران را از نظر می گذراند، انگار که می خواهد آنها را بخرد! او پس از مدت طولانی‌ای بالاخره دهانش را باز کرد و با صدایی نامفهوم و ریز گفت:
-اگه می دونستین دارین با کی صحبت می کنین...

بلاتریکس که طاقت نداشت کسی پچ‌پچی حرف بزند، چوبدستی‌اش را به سمت پیرمرد مذکور گرفت و با پرخاش گفت:
-وصیت بکن، مردک!

که ناگهان پیرمرد نگاه معناداری به بلاتریکس و مرگخواران کرد و بعد با آرامشی عجیب و زیاد گفت:
-توی وزوزی! می دونی من کیم؟ من... من... کر...
-تو یک مردک ملعون صفتی!
-من... کروینوس... گــــــانــــــتم!

دروئلا که کتب زیادی را مطالعه کرده بود و معروف به «مرگخوار خرخون» بود، سرش را خاراند و با صدایی که حاکی از تعجبش بود، گفت:
-کروینوس گانت؟! نشنیدم اسمت رو! ماروولو گانت رو شنیدم... یافتم! تو پدر ماروولویی! پدربزرگ مروپ و پدر پدر بزرگ ارباب!

بلاتریکس سرش را خاراند و با تعجب گفت:
-یعنی ارباب نواده توعه؟

کروینوس عصبی شده بود و نگاهش روی دروئلا بود...

-بابا! اون همه کار کردیم، که ما رو به نام پدر اون وحشی بشناسین؟! این بود از آرمان های سالازار؟

این دفعه مرگخواران همه شروع خاراندن سرشان کرده بودند و با تعجب داشتند به کروینوس نگاه می کردند که ناگهان صدایی از روی صحنه به گوش رسید...

-سلام کله هندوونه ای! بال های منو ندیدی؟


ویرایش شده توسط کروینوس گانت در تاریخ ۱۴۰۰/۵/۳۰ ۱۰:۴۵:۴۴
ویرایش شده توسط کروینوس گانت در تاریخ ۱۴۰۰/۵/۳۰ ۱۵:۱۳:۱۲



پاسخ به: سالن تئاتر هاگزمید ویزادیشن
پیام زده شده در: ۱۲:۴۹ پنجشنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۰
#97

آلانیس شپلی


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۰:۳۹ چهارشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۰
آخرین ورود:
۱۹:۵۷ دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲
گروه:
کاربران عضو
پیام: 128
آفلاین
- خب چطوره از هندونه بودن لرد استفاده کنیم؟ می تونیم بگیم کله لرد طرح هندونه دارد.

لینی نگاهی سرزنش آمیز به مرگخوار مورد نظر انداخت، که کسی ندید! لینی خیلی کوچک بود!
- نمی شه! وقتی دامبلدور و دیزی گند زدن به نمایش کله ی ارباب هندونه ای نبود.

- چه اشکالی داره؟ میگیم لرد رفت آرایشگاه فضایی و اونها رو کله اش طرح هندونه انداختن.
- نمیشه!
- چرا؟
- من یک پیشنهاد دیگه دارم...
- من یک چیزی بگم؟

- من بالم رو می خوام!

همه به دامبلدور خیره شدند که در آن اوضاع وحشتناک حسرت بالش را می خورد.

- بس کن دیگه!
- پیرمرد مسخره!
- یک بارم که شده از مغزت استفاده کن و به ما کمک کن.

- بس کنید دیگه! اون رو ولش کنید و بیایید یک پیشنهاد خلاقانه بدهید!




پاسخ به: سالن تئاتر هاگزمید ویزادیشن
پیام زده شده در: ۱۷:۱۱ جمعه ۲۵ تیر ۱۴۰۰
#96

مرگخواران

تام جاگسن


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۹:۴۱ سه شنبه ۶ فروردین ۱۳۹۸
آخرین ورود:
۱۲:۳۸:۱۷ دوشنبه ۱۱ دی ۱۴۰۲
از تسترال جماعت فقط تفش به ما رسید.
گروه:
مرگخوار
ایفای نقش
کاربران عضو
پیام: 643
آفلاین
خلاصه:

مرگخوارا و محفلیا قصد دارن توی سالن تئاتر هاگزمید نمایش "هری پاتر و لرد ولدمورت" رو اجرا کنن. فعلا نوبت اجرای مرگخواراست. از اونجایی که رئیس تئاتر گفته: "هرکس باید نقش خودشو ایفا کنه"، مرگخوارا دامبلدور و هری رو گریم کردن و پیش لرد آوردن. بعد از اینکه لرد با گریم دامبلدور مخالفت کرد، مرگخوارا مجبور شدن ریش‌های دامبلدور رو بِکنن تا از مهربونی صورتش کم شه، توی این گیر و دار، یه هندونه هم از ناکجا اومد و توی سر لرد خورد و سرش توی هندونه گیر کرد.
حالا مرگخوارا باید قبل از اینکه بیننده‌های توی سالن عصبی‌تر از این بشن، نمایش رو جلو ببرن.
---


همیشه باید از کمترین امکانات موجود، بیشترین استفاده را برد.
زمان‌هایی در زندگی هست که شمایید، جنگلی، تکه‌سنگ‌هایی و خورشیدی که به خاموشی می‌گراید. در این لحظات چه باید کنید؟ آیا باید تسلیم تاریکی شوید و خود را به دست حیوانات نااهلیِ پسِ درختان بسپارید؟ یا باید بایستید، آن‌قدر سنگ‌ها را به یکدیگر بسابید تا به آتش برسید؟
خب... جواب این سوال بستگی به فردی دارد که از او می‌پرسید. برای مثال اگر چنین سوالی از الکساندرا بشود، احتمالاً خوشحال نیز می‌شود. به‌هرحال در تاریکی بهتر می‌شود حیوانات را قورت داد. یا اگر از سدریک بپرسید، احتمالاً از تاریکی و سکوت مناسب خوابیدن رضایت‌مند خواهد بود.
اما مسئله اینجاست که اصلاً چرا باید همچین سوالی بپرسید؟ مگر اینجا جنگل است؟ نه‌خیر! اینجا سالنی پر از تماشاگران منتظر اجرایِ مرگخواران است.

این شد که لینی، رو به مرگخواران، لرد سیاه و دامبلدور کرد و در حالی که سعی می‌کرد آن‌قدر جدیّت در صدایش باشد تا مرگخواران متوجهش شوند و از سویی دیگر، آن‌قدر لطافت تا لرد سیاه را مکدر نکند، گفت:
- ببینید... الان که ارباب کله‌شون هندونه‌ای شده... دامبلدور هم که صورتش از بالای من نرم‌تره... بیاید بگیم اجرامون یه اقتباس آزاد از وقایعِ بین ارباب و دامبلدوره که توی دنیای موازی اتفاق می‌افته!

ساختن یک اقتباس آزاد در دنیای موازی اما درست به سختیِ سابیدن سنگ‌ها برای رسیدن به آتش بود.
همه مشغول به کارگیری خلاقیت‌شان شدند.


آروم آقا! دست و پام ریخت!


پاسخ به: سالن تئاتر هاگزمید ویزادیشن
پیام زده شده در: ۱۵:۰۶ یکشنبه ۲۰ تیر ۱۴۰۰
#95

اسلیترین، مرگخواران

لرد ولدمورت


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۴:۳۹ سه شنبه ۸ آبان ۱۳۸۶
آخرین ورود:
دیروز ۱۸:۱۸:۳۱
از ما گفتن...
گروه:
کاربران عضو
اسلیترین
ناظر انجمن
مرگخوار
ایفای نقش
پیام: 6946
آفلاین
چرا... می شد!

درست وقتی که هندانه ای درشت و رسیده، پرواز کنان به طرف صحنه رفت و بعد از کمی بررسی، سر صاف و براق لرد سیاه را برای فرود آمدن انتخاب کرد!

هندوانه با سرعت و شتاب زیادی با سر لرد برخورد کرد... و سر لرد وارد هندوانه شد.

- همه جا سرخ رنگ است... با دانه های سیاه!

لینی سریعا خودش را به لرد سیاه رساند و هندوانه را با دو دست ظریفش گرفت و کشید.
-ارباب نجاتتون می دم. لعنتیا... آدم گوجه گندیده و تخم مرغ پرت می کنه به صحنه. هندونه دیگه برای چی بود؟

گردن لرد داشت همچون زرافه ای دراز می شد.

-نکش لینی... نکش! کش آمدیم خب!

لینی دست از کشیدن برداشت. با نیشش دو سوراخ در قسمت چشم ها و بینی و دهان لرد باز کرد و متوجه شد که چهار سوراخ باز کرده و ریاضیاتش ضعیف است.
-ارباب... شما هندونه شدین. تو نمایش نقش هندونه نداریم؟ به نظرم باید گوشه صحنه بمونین و سعی کنین خنک به نظر برسین تا تماشاچیا رو کمی آروم کنیم.

و رو به تماشاچیان کرد.
-آقایون... خانوم ها... سکوت کنید. نمایش هنوز به پایان نرسیده. الان تازه رسیدیم به جاهای خوبش!

و به پشت صحنه رفت که با مشورت دیگر مرگخواران، یک قسمت "خوب" را برای آرام کردن تماشاچیان اجرا کنند.




پاسخ به: سالن تئاتر هاگزمید ویزادیشن
پیام زده شده در: ۹:۱۴ شنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۰
#94

بیل ویزلی


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۷:۳۸ جمعه ۳ بهمن ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۲۳:۲۳ شنبه ۹ بهمن ۱۴۰۰
از ویزلی آباد!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 55
آفلاین
از آن طرف دامبلدور اصلی که پس از آن همه پرواز کردن خسته شده بود، به صحنه ی تئاتر بازگشته بود و در جائی دور از انظار عمومی، بر روی تیرکی بالای صحنه نشسته بود و به چرت زدن می پرداخت.

ولدمورت هم که همچنان در حال سوء استفاده از غیبت دامبلدور بود، با شور و هیجان به سخنرانی خودش ادامه می داد و تازه به اوج سخنرانی خودش رسیده بود
که ناگهان دامبلدور از صدای بلندش از خواب پرید، از روی تیرکی که رویش نشسته بود سر خورد و زارتتتتتت! وسط صحنه، پشت سر ولدمورت و دیزی پخش زمین شد.

-آاااااخ! بالم! بالم! بالم شیکست! من بالمو می خواممممم! بالمممم!

ملت پاپ کورن به دست، هاج و واج مانده بودند و با دهان باز به دامبلدور اصلی و بدلی و ولدمورت نگاه می کردند.

ولدمورت هم که با پایین افتادن دامبلدور، نطقش نیمه تمام مانده بود و در عین حال نگران لو رفتن قضیه ی دامبلدور قلابی بود، سکوت اختیار کرده بود.

از آن طرف دیزی کران که در طول این چند دقیقه خیلی تحت فشار بود و از طرفی هم با وجود دامبلدور، دلیلی نمی دید روی صحنه بماند، از قاراشمیش بودن اوضاع استفاده کرد و تصمیم گرفت بی سرو صدا از صحنه جیم شود.

اما با همان قدم اول، ریش بلند دامبلدور زیر پایش گیر کردو از آنجایی که چسب رازی مانند تف می ماند (از لحاظ استحکام) ، با این حرکت ریش دامبلدور از صورتش جدا شد و کل ملت (چه مرگخوار و چه غیر مرگخوار) او را شناختند.

-هی ! اینکه دامبلدور نیست!

-این چه وضعشه؟!

-من پولمو می خوام!

-گند زدین به داستان با این نمایشتون!

-پوله منو پس بدین!

و ملت شروع کردند به پرتاب گوجه و خیار و انواع صیفی جات گندیده به طرف صحنه.

اوضاع در سالن تئاتر هاگزمید از این بدتر نمی شد!





پاسخ به: سالن تئاتر هاگزمید ویزادیشن
پیام زده شده در: ۲۰:۲۴ پنجشنبه ۲۵ دی ۱۳۹۹
#93

لاوندر براون


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۸:۲۸ دوشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۱۸:۲۴:۵۴ سه شنبه ۱۲ دی ۱۴۰۲
از عشق من دور شو!
گروه:
کاربران عضو
پیام: 263
آفلاین
تماشاگران با دیدن دامبلدور از جا برخاستند و دست زدند. اما دیزی استرس داشت. او سرخ شد، بنفش شد، سبز شد، و نزدیک بود بالا بیاورد. تماشاگران نشستند و این آن صحنه ای بود که دامبلدور باید آتش به پا میکرد و با لرد مبارزه می کرد. اما لرد یک جورهایی شده بود.
-دامبلدور؟ چرا اینجوری شدی؟

دیزی میخواست گریه کند.
-ارباب...

ابروهای نداشته لرد بالا رفت.
-چی؟!
-ارباب...

دیزی داشت می ترکید.
-ارباب شما رو به مرلین...

صدایش در حد زمزمه بود. لرد گفت:
-دامبلدور؟ قرار شده توی نقش دیگه ای بازی کنی؟
-ارباب...

تماشاگران با سکوت نگاه میکردند تا شاید اسرار تازه ای کشف کنند.

-ارباب... منم دیزی...
-دیزی؟! دیزی ما؟!

دیزی دیگر نتوانست خودش را کنترل کند. داد کشید:
-ارباااااااااااب!

و بدو بدو رفت تا لرد را محکم بغل کند. خیلی ترسیده بود. هرچند لرد با طلسمی او را از خودش دور کرد. تماشاگران کف کرده بودند.
-چی؟!

لرد ناگهان به فکرش رسید که از این وضعیت استفاده کند.
-دیدید مردم؟ داستانی که شما شنیدید حقیقت نبود! این نمایش برای نشون دادن حقیقته، من ارباب همه ام! دامبلدور من رو ارباب صدا میکنه!


تصویر کوچک شده

دختری تنها در میان باد و طوفان...

آیا او را رهایی خواهد بود از این شب غربت؟

یا مامانش دوباره او را به خانه راه خواهد داد؟

او در کوچه ی سرد قدم برمیدارد ومی اندیشد:

آیا ریختن آبلیمو در قهوه ی مادر کار درستیست؟


پاسخ به: سالن تئاتر هاگزمید ویزادیشن
پیام زده شده در: ۱۴:۴۹ دوشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۹
#92

ریونکلاو، محفل ققنوس

آلنیس اورموند


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۲۲ دوشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۹
آخرین ورود:
دیروز ۲۳:۰۵:۱۴
از دست این آدما!
گروه:
کاربران عضو
ریونکلاو
ایفای نقش
محفل ققنوس
پیام: 178
آفلاین
مرگخواران قید بازی کردن دامبلدور پرنده در نمایش را زده و به فکر جایگزینی برای او بودند.

-باید یه دامبلدور دیگه پیدا کنیم.
-من یه دامبلدور فروشی تو کوچه دیاگون میشناسم!
-نمایش شروع شده! وقت دامبلدور خریدن نداریم که...
-حتی اگر وقت هم داشتید، هیچ دامبلدوری دامبلدور اصلی نمیشه باباجان!

بلاتریکس که اعصاب برایش نمانده بود، دمپایی ای نثار دامبلدور کرد و دامبلدور قهرش گرفت و پر زد و رفت...

-دیزی! یالا یه سر برو کوچه دیاگون یه دامبلدور بگیر بیا...
-چی؟ اخه چرا من...
-خودت گند زدی باید جبرانش کنی. پلاکس تو هم باهاش برو.
-نه تورومرلییین...
-وقت چونه زدن نداریم. سعی می کنیم دیالوگ ها رو کش بدیم تا دامبلدورو برسونین.

صحنه تئاتر
-توووو... پدرررررر... و... مادررررررم... رااااااااا... کشتیییییییی.......
-اییییییین... دفعههههههه... نمییییییی... توانیییییییی... جااااااان... سالممممممممممم... بههههه... درررررر... ببریییییییی.....

کوچه دیاگون
دیزی و پلاکس در یک چشم بر هم زدن، خود را با پودر پرواز به دامبلدور فروشی رساندند. از انجایی که اجناس به صورت «دامبلدور شانسی» فروخته می شدند؛ ان دو مجبور به انتخاب یک شانسی شدند و باز با پودر پرواز به اتاق گریم برگشتند.
دامبلدور شانسی را با شور و شوق فراوان باز کردند ولی ناگهان لب و لوچه شان آویزان شد. چون یک جوجه دامبلدور دامبلدور جوان با ریش و موی بافته شده و مشکی از دامبلدور شانسی بیرون آمد.

-این که شبیه دامبلدور اصلیه نیس!
-دامبلدور اصلی؟ من اصل اصلم باباجان!
-ظاهرا فقط قیافه اش شبیه نیس؛ وگرنه اینم میگه باباجان...
-خب ما الان باباجان می خوایم چیکار! دامبلدور مو مشکی اخهه!
-خب با آرد میشه سفیدش کرد...
-نه خیلی ضایع میشه.

پلاکس و دیزی دریافتند که الکی الکی گالیونشان را دور ریختند. دامبلدور جوان را به حال خود رها کردند و گوشه اتاق گریم کز کرده و سعی کردند چاره ای بیاندیشند.

-یاااافتم!!!
-چیو؟؟
-دامبلدورو!
-عه کوش کجاس؟
-الان رو به روم نشسته.
-کجا...؟ من که نمیبی... وایسا ببینم... الان منظورت من که نیستم؟!
-خب با یکم گریم میشه اماده ات کرد...
-نه من نمیذا...

پلاکس به دیزی مهلت کامل کردن حرفش را نداد. ریش های دامبلدور اصلی را از کنار سطل اشغال برداشت و با چسب رازی به سر و صورت دیزی چسباند.

-بیا! کپی برابر اصل!
-ریشام اذیتم میکنه...
-یکم بگذره جا باز میکنه نگران نباش.
-
-فکر کنم الان نوبت توئه. برو و همچون ستاره ای روی صحنه بدرخش!

دیزی در حالی که ریش سابق دامبلدور به پایش گیر می کرد و تلو تلو می خورد، روی صحنه رفت.


Wolfy says woof! :3

تصویر کوچک شده


پاسخ به: سالن تئاتر هاگزمید ویزادیشن
پیام زده شده در: ۱۴:۴۴ یکشنبه ۱۴ دی ۱۳۹۹
#91

کلوریا_ادوارز%


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۲۲ یکشنبه ۷ دی ۱۳۹۹
آخرین ورود:
۲۲:۵۲ شنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۰
از یه جای خوب😎
گروه:
کاربران عضو
پیام: 11
آفلاین
کمتر از پنج دقیقه دیگر نمایش شروع میشد، اما هنوز دامبلدور راضی به پایین آمدن نبود.
فاجعه ی خفناکی بود‌. یکی از مرگخواران بلند گفت: دو دقیقه دیگه نمایش شروع میشه، تو رو به مرلین قسم بیا پااااایین

- نه فرزندانم، من با این ریخت و قیافه و این بال ها پایین نمیام.

- یک دقیقه بیشتر وقت
نداریم،یکاری بکنییید.

- یک دقیقه هم خودش ۶۰ ثانیه اس نگران نباش، صبر کن فکر کنم.

اما هیچ فایده ای نداشت و در ثانیه های دیگر، نمایش شروع میشد.

ناگهان زنگ شروع نمایش به صدا در آمد، در حالی که دامبلدور هنوز اون بالا ایستاده بود و مرگخواران با وحشت به سالن تئاتر نگاه میکردند.

-بدبخت شدیم


با افتخار شرارت رو میپذیرم🔥


پاسخ به: سالن تئاتر هاگزمید ویزادیشن
پیام زده شده در: ۲۳:۲۱ شنبه ۱۳ دی ۱۳۹۹
#90

ویزنگاموت، مرگخواران

بلاتریکس لسترنج


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۲۱:۰۵ سه شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۶
آخرین ورود:
۱:۴۴:۵۴ یکشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۲
از زير سايه لرد سياه
گروه:
مرگخوار
ناظر انجمن
ایفای نقش
کاربران عضو
پیام: 828
آفلاین
دیزی، زیر نگاه سنگین مرگخواران حسابی پخت و جا افتاد.
-اون صدای اربابه که من رو صدا می‌کنن؟

و در یک چشم به هم زدن غیب شد.

-دامبلدور... بیا پایین. میوفتی یه چیزیت میشه!
-فرزند سیاهمون نگران منی؟ آخی... بالاخره مهر سفیدی ما در قلب سیاه شما اثر گذاشت؟
-نگران چیه؟! نمایش الان شروع میشه! بی دامبلدور می‌مونیم!

دامبلدور شبیه همه نوع انسانی به نظر می‌رسید جز انسان‌هایی که قصد پایین آمدن از ارتفاع را دارند.
-باباجانیان، من با این قیافه کجا بیام؟ زشت شدم! این همه سال آبرو جمع کردم! نه! من همین بالا می‌مونم. شما برید!

بلاتریکس در حال تعویض رنگ بود.
-میگه نمیام پایین... میگه نمیام پایین!

پلاکس به میانه میدان پرید.
-به به... عجب سری، عجب ریشی، عجب پر و بالی! چه پروفسور زیبا و برازنده‌ای شدین! به به!
-بابا جان... من به سادگی گول نمی‌خورم. من زشت شدم!

مرگخواران باید هرچه سریع تر دامبلدور را راضی به پایین آمدن می‌کردند!


I was and am the Dark Lord's most loyal servant
I learned the Dark Arts from him


پاسخ به: سالن تئاتر هاگزمید ویزادیشن
پیام زده شده در: ۱۸:۴۴ شنبه ۱۳ دی ۱۳۹۹
#89

ریونکلاو، مرگخواران

دیزی کران


مخفی کردن اطلاعات کاربر
عضو شده از:
۱۲:۵۹ سه شنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۹
آخرین ورود:
امروز ۱۳:۴۹:۲۵
از کنار خیابون رد شو. ಠ_ಠ
گروه:
مرگخوار
ریونکلاو
کاربران عضو
ایفای نقش
ناظر انجمن
پیام: 231
آفلاین
مرگخواران مشغول چسباندن پرهای بالشت سدریک به سر و صورت دامبلدور شدند. هر یک از آنها مشغول کار خود بود و به جز سدریک که در غم بالشتش به سر میبرده بقیه زیر فشار کار حتی وقت سر خاراندن هم نداشتند. از حجم پر ها کم و کم تر میشد تا اینکه بلاخره پر ها تمام شد و زمان دیدن نتیجه کار رسید.

پر ها جای ریش را به خوبی پر کرده بودند اما یک چیز غیر عادی بود. دو بال بسیار کج و کوله پشت دامبلدور به چشم میخورد. ملت مرگخوار به جز دیزیشون با تعجب به بال ها خیره شده بودند، اما برقی که در چشمان دیزی به چشم میخورد حاکی از آن بود که این دو بال کج و کوله ساخت خود او است.

-مرلین رو شکر. قبل از مرگم مدیر مدرسمون رو با دوتا بال دیدم. چقدرم که به تنش نشسته.
-
-دیزی بذار جا بیوفتی بعد گند بزن.
-این دوتا بال رو کجای دلم بزارم.
-وقتم نداریم گندی که زده رو جمع کنیم. الان دیگه باید دامبلدور بره رو صحنه.
-برش دارید، بریم. کاری که شده.
-هی آبگوشت. برای جبران گندی که زدی، خودت دامبلدور رو تا صحنه میاری.

ملت مرگخوار به راه افتادند. دیزی هم دامبلدور را مانند گونی برنج روی زمین میکشید و خرامان خرامان میرفتند. دامبلدور که از دست دیزی حسابی کلافه شده بود، سعی کرد تا بالهایش را تکان دهد. در عین ناباوری بالهای تکان خورد و در یک چشم به هم زدن دامبلدور شروع کرد به پرواز کردن و از تمامی مرگخواران سبقت گرفت . روی یکی از میله های چوبی راهرو نشست.

-خب باباجانیان اگه میتونید بیاید منو بگیرید.


بیکار ترین مرگخوار اربــــــــــــــاب

~ only Raven ~







شما می ‌توانید مطالب را بخوانید
شما نمی توانید عنوان جدید باز کنید
شما نمی توانید به عنوان‌ها پاسخ دهید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را ویرایش کنید
شما نمی توانید پیام‌های خودتان را حذف کنید
شما نمی توانید نظر سنجی اضافه کنید
شما نمی توانید در نظر سنجی ها شرکت کنید
شما نمی توانید فایل‌ها را به پیام خود پیوست کنید
شما نمی توانید پیام بدون نیاز به تایید بزنید
شما نمی توانید از نوع تاپیک استفاده کنید.
شما نمی توانید از HTML در نوشته های خود استفاده کنید
شما نمی توانید امضای خود را فعال/غیر فعال کنید
شما نمی توانید صفحه pdf بسازید.
شما نمی توانید پرینت بگیرید.

[جستجوی پیشرفته]


هرگونه نسخه برداری از محتوای این سایت تنها با ذکر نام «جادوگران» مجاز است. ۱۴۰۰-۱۳۸۲
جادوگران اولین وبسایت فارسی زبان هواداران داستان های شگفت انگیز هری پاتر است. به عنوان نخستین خاستگاه ایرانی ایفای نقش مبتنی بر نمایشنامه نویسی با محوریت یک اثر داستانی در فضای مجازی، پرورش و به ارمغان آوردن آمیزه ای از هنر و ادبیات برجسته ترین دستاورد ما می باشد.